بررسی اثر منگنز بر چگونگی تکوین برگ در گونه بابونه matricaria chamomilla l. تحت تنش کادمیوم

آلودگی ناشی از حضور فلزات سنگین در هوا، آب و خاک، یکی از مشکلات مهم اکولوژیکی در سطح جهان است. کادمیوم یکی از سمی ترین فلزات برای گیاهان و جانوران است که اثرات سوء بسیاری بر متابولیسم گیاه می گذارد. جذب و سمیت کادمیوم را می توان در حضور مقادیر بیش از حد برخی از مواد مغذی ضروری فلزی نظیر منگنز تعدیل کرد. تحقیق حاضر به منظور درک بهتر اثرات منگنز بر کاهش سمیت کادمیوم می باشد. بدین منظور اثرات غلظت های مختلف کادمیوم و منگنز (cd mµ120، cd mµ120+mm mn 3/0، cd mµ120+ mm mn 6/0، m cdµ180، m cdµ180 + mm mn 3/0،m cdµ180+ mm mn6/0،control، mm mn 3/0،mm mn 6/0) بر روی گیاه بابونه آلمانی matricaria chamomilla l. در دو مرحله تکوین، رویشی و زایشی مورد مطالعه قرار گرفت. دانه های بابونه در شرایط گلخانه ای کشت شدند. سپس در ابتدای مرحله رویشی گیاهان به محلول هوگلند 2/1 انتقال داده شدند و پس از یک هفته سازش با محیط جدید به مدت 12 روز برای مرحله رویشی و 6 روز بعد یعنی 18 روز برای مرحله زایشی تحت تیمار با غلظت های مختلف کادمیوم و منگنز قرار گرفتند. بر اساس نتایج به دست آمده منگنز تا حدودی اثرات سمیت کادمیوم را بر روی گیاه بابونه آلمانی تعدیل کرد. بدین صورت که موجب کاهش غلظت کادمیوم اندام هوایی در تیمار 180 میکرومولار کادمیوم شد. بهبود وزن خشک ریشه و اندام هوایی، رشد طولی ریشه، افزایش تعداد برگ نیز در تیمار توأم مشاهده شد. مطالعات آناتومیکی افزایش ضخامت اپیدرم فوقانی و تحتانی، اسکلرئید فوقانی و تحتانی، دستجات چوب و آبکش و آوند مرکزی، طول برگ، مجرای ترشحی و کاهش در ضخامت کوتیکول فوقانی و تحتانی را نشان داد. مطالعات فیزیولوژیکی کاهش فعالیت آنزیم پراکسیداز و کاتالاز را در مرحله رویشی نشان داد. در مرحله زایشی میزان فعالیت آنزیم کاتالاز چندان تحت تأثیر قرار نگرفت و افزایش در فعالیت آنزیم پراکسیداز مشاهده شد. میزان کلروفیل کل و کارتنوئید نیز تا حدودی بهبود یافت.